Με έμφαση περιγράφονται τα κλειδιά που οδήγησαν τους Αθηναίους στη νίκη. Πρωταρχικό ρόλο έπαιξε το ότι δεν αφέθηκε τίποτα στην τύχη. Στρατοπέδευσαν στο στρατηγικότερο σημείο. Παρέσυραν τον αντίπαλο στο ευνοϊκότερο γι' αυτούς σημείο σύγκρουσης. Ρίχτηκαν πάνω στον εχθρό όταν το ιππικό είχε αποσυρθεί. Χρησιμοποίησαν, πρώτοι αυτοί, τη μέθοδο της δρομαίας εφόδου στα τελευταία 200 μ. πριν από τη σύγκρουση με το κύριο σώμα του εχθρού για να εξουδετερώσουν τα εχθρικά βέλη. Εκμεταλλεύτηκαν το πλεονέκτημά τους σε οπλισμό και πειθαρχία και πολέμησαν σώμα με σώμα. Πάνω από όλα όμως είχαν ιδανικά, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους που εκτελούσαν εντολές του βασιλιά τους.
Μυστήριο όμως καλύπτει και την ταυτότητα του προσώπου που μετέφερε το χαρμόσυνο νέο της νίκης στο άστυ. Και εδώ η νέα μελέτη δίνει απαντήσεις. Αποκλείει τον Φειδιππίδη (που ίσως λεγόταν Φιλιππίδης) καθώς ο άνθρωπος που είχε τρέξει έως τη Σπάρτη (περί τα 220 χλμ.) για να ζητήσει βοήθεια και να επιστρέψει δεν θα μπορούσε να ξεψυχήσει σε μια διαδρομή μόλις 42 χλμ. Και δίνει τον ρόλο του αγγελιαφόρου στον Ευκλή, που πρόλαβε να αναφωνήσει «χαίρεται» και «νικώμεν» πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Ο Ευκλής εκτιμάται ότι έφτασε στο άστυ μετά τα μεσάνυχτα, ενώ την επομένη το πρωί ένας άλλος αγγελιαφόρος, ο Θέρσιππος, έτρεξε ώς το άστυ για να περιγράψει τη μάχη και να ειδοποιήσει πως ο περσικός στόλος κατευθύνεται προς το Φάληρο, διότι πιθανόν ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης που είχε πάρει μέρος στη μάχη να είχε τραυματιστεί ή να είχε σκοτωθεί.
«Μπορεί από τους Πέρσες να θεωρήθηκε ο Μαραθώνας ένα πολεμικό συμβάν δευτερεύουσας σημασίας, αφού ο κύριος στόχος της εκστρατείας τους, η κυριαρχία στο Αιγαίο, είχε επιτευχθεί. Mπορεί από κάποιους σύγχρονους ιστορικούς να μην αναγνωρίστηκε η νίκη του Μαραθώνα ως αποφασιστική, αφού οι Πέρσες δεν δίστασαν να εισβάλουν και πάλι στην Ελλάδα, λίγα χρόνια αργότερα. Η νίκη στον Μαραθώνα, όμως, διέλυσε τον μύθο ότι οι Πέρσες είναι οι αήττητοι. Έδειξε ότι στον οπλισμό και στην πολεμική τέχνη οι Ελληνες είναι ανώτεροι. Το κατόρθωμα δε του Μαραθώνα τούς ενθάρρυνε και τους ένωσε ώστε να αντιμετωπίσουν αργότερα με αποφασιστικότητα τον κοινό εχθρό στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές και να σώσουν την Ελλάδα», καταλήγει ο συγγραφέας, μιλώντας για τη σημασία της νίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου