Η Μαρία Αντουανέτα του Βουτζά ξύπνησε ένα πρωινό και, αφού χασμουρήθηκε, αποφάσισε να κάνει κάτι δραστικό για να καταπολεμήσει την πλήξη της.

         ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ    
     του Λευτέρη Καπώνη 

Ένας συνηθισμένος πολίτης*

Κάθομαι στην παραλία του Μαραθώνα και ρεμβάζω. Κυριακή... ο ήλιος είναι γλυκός και το φως ανοιξιάτικο. Δεν είμαι ποιητής. Ένα μαγαζάκι έχω και με το ζόρι τα φέρνω βόλτα.. Όμως γύρω μου «έστησε ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη»! Μπροστά μου η θάλασσα, το Αιγαίο, η ιστορία μας και πίσω ο Τύμβος του Μαραθώνα, η ιστορία μας! Και ξαφνικά με πιάνει μια ανατριχίλα, Χριστέ μου, λέω κι Άγιε Νικόλα, προστάτη των θαλασσινών, αν ανακαλύψουν οι επενδυτές αυτή την ομορφιά, θα πέσουν σαν τα κοράκια να την ξεσκίσουν. Θα φτιάξουν αυτές τις μεγάλες φυλακές, που κυκλοφορούν οι τουρίστες με τα βραχιολάκια στα χέρια και μέσα στη γαλέρα θα δουλεύουν Πακιστανοί, Έλληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, με τρακόσια ευρώ τον μήνα. Θα ρυπαίνουν τη θάλασσα και κανείς δεν θα μιλάει, γιατί "τα συμφέροντα είναι μεγάλα". Θα εισάγουν τα προϊόντα που θα ταΐσουν τους τουρίστες από το εξωτερικό γιατί είναι πιο φτηνά κι εμείς θα πρέπει να περιμένουμε να πάει το μεροκάματο ένα ευρώ την μέρα, να γίνουμε ανταγωνιστικοί για να πουλήσουμε λίγες ντομάτες στους επενδυτές που μας πήραν τον τόπο.

Χριστέ μου κι Άγιε Νικόλα, σκέφτηκα, πρέπει να κρύψουμε τον τόπο μας, πρέπει να κρύψουμε την ομορφιά του από τους επενδυτές. Αυτοί είναι κοράκια χειρότερα από τους Οθωμανούς. Και τότε, έσκασε η είδηση! 

Η Μαρία Αντουανέτα του Βουτζά ξύπνησε ένα πρωινό και, αφού χασμουρήθηκε, αποφάσισε να κάνει κάτι δραστικό για να καταπολεμήσει την πλήξη της.

"Θα μοιράσω παντεσπάνι στους φτωχούς" είπε. "Θα γίνω δήμαρχος"! Θα διαθέσω τη χαρισματική μου προσωπικότητα, το χιούμορ, τη λάμψη, τη γοητεία μου, για το καλό του τόπου. Θα είναι ο καλύτερος ρόλος για μένα και θα με λατρέψουν. Θα φέρω επενδυτές! Εκεί, ξανάρθε η ανατριχίλα. Αχ, βρε αγόρι μου, λαμπερό κι αγαπημένο της ΤV, αν ήσουνα μόνος σου, ξέρω ότι θ' ανέβαζες μια κομεντί που σου πάει και θα περνούσαμε όλοι καλά. Όμως εσύ, αγόρι μου, που βγήκες πρώτος σύμβουλος στον Δήμο της Αθήνας και, όπως ακούω, δεν πάτησες το πόδι σου, ετοιμάζεσαι να ανεβάσεις μια τραγωδία για τον τόπο. 

Γιατί πίσω σου είναι τα κοράκια, που πάνω στο πτώμα μιας χώρας που ψυχορραγεί ορμάνε με εβδομήντα πέντε ευρώ το μέτρο ν' αγοράσουν και να ξεσκίσουν τη σάρκα της. Ξέρω ότι τους αγαπάς και σ' αγαπάνε, γιατί είστε στο ίδιο club των ανθρώπων που κερδίζουν, όταν η χώρα πεθαίνει και οι άνθρωποι αυτοκτονούν. 

Ξέρω ότι είστε στο ίδιο club που τόσα χρόνια "ανέπτυσσαν" τη χώρα και στο τέλος την έδωσαν βορά στους διεθνείς τοκογλύφους. Αχ, δεν μπορώ να γελάσω όπως γέλαγα με τα αστειάκια σου και τον αυτοσαρκασμό σου στην TV, γιατί τώρα ξέρω τι υπηρετείς και τι μας περιμένει από σένα...

_________________
* δημοσίευμα από την εφημερίδα "Η ΑΥΓΗ" Τρίτη 25 Μαρτίου 2014
http://www.avgi.gr/