Η προβολή θα ξεκινήσει στις 9 μ.μ.
Στα Γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Μαραθώνα στην κεντρική πλατεία της Νέας Μάκρης στη Λ.Μαραθώνος και Ν. Πλαστήρα,
τηλ. 22940 94688,
"ΟΝΕΙΡΑ" του Ακίρα Κουροσάβα
Ο Ακίρα Κουροσάβα είναι ένας κορυφαίος κινηματογραφιστής που όλη του τη ζωή ασχολείτο με τη ποίηση των ονείρων. Γνώριζε δε καλά ότι ο κινηματογράφος είναι κατ' εξοχήν τέχνη ονειρική. Στην ταινία "Όνειρα" δεν καταγράφει τα όνειρά του αλλά ονειρεύεται για μας, μέσα από μια σπουδαία κινηματογραφική γραφή οκτώ σπονδυλωτών ιστοριών, που καταλήγουν σε μια χαρούμενη κηδεία, χωρίς πένθιμα εμβατήρια, αλλά συνοδεία γκονγκ, μουσικής και χορού, και ένα κόσμο να χαίρετε που δίνει το στερνό αντίο στην 99άχρονη γιαγιά.
Ο Κουροσάβα γύρισε τα "Όνειρα" σε ηλικία 80 ετών,το 1990, ηλικία που τον έχει φέρει πιο κοντά στο θάνατο και εδώ έγκειται το μεγαλείο αυτού του μοναδικού δημιουργού που σκηνοθετεί με τη σκηνή αυτή το θάνατό του. Τα "Όνειρα" δεν είναι το άθροισμα των οκτώ ιστοριών, αλλά το αυτοτελές της κάθε ιστορίας, και η χαλαρή σύνδεσή της με την επόμενη, είναι ένα μέρος που κολυμπάει μέσα σε ένα σύνολο, χωρίς πλαίσια και όρους. Όλα κινούνται ονειρικά, από το Βαν Γκονγκ που ψάχνει να καταδυθεί στο μεσημεριανό φως των σταροχώραφων, έως τον πιτσιρικά που κλαίει για την καταστροφή του ροδακινόκηπου, τους νεκρούς στρατιώτες που θέλουν να ξαναπολεμήσουν για την πατρίδα, και τον εφιάλτη μιας πυρηνικής καταστροφής (εδώ ξυπνούν οι μνήμες της Χιροσίμας και του Ναγκασάκι). Τα "Όνειρα" είναι μια ταινία ενός αληθινά μοναδικού κινηματογραφιστή που μας προτρέπει να ονειρευόμαστε με τον πιο αληθινό τρόπο.
Οι κριτικοί της εποχής δεν ενθουσιάστηκαν, οι συμπατριώτες του δεν κατάλαβαν (ή δεν θέλησαν να καταλάβουν...) τι τους έλεγε στην προτελευταία του δημιουργία: υμνούσε την ανθρώπινη απλότητα, την ομορφιά και δύναμη της φύσης, τον πολιτισμό της παράδοσης, την τέχνη, την αθωότητα της παιδικής ματιάς του χθες, αλλά έστελνε και σήματα κινδύνου για την αγριότητα του αύριο.
Ο Κουροσάβα γύρισε τα "Όνειρα" σε ηλικία 80 ετών,το 1990, ηλικία που τον έχει φέρει πιο κοντά στο θάνατο και εδώ έγκειται το μεγαλείο αυτού του μοναδικού δημιουργού που σκηνοθετεί με τη σκηνή αυτή το θάνατό του. Τα "Όνειρα" δεν είναι το άθροισμα των οκτώ ιστοριών, αλλά το αυτοτελές της κάθε ιστορίας, και η χαλαρή σύνδεσή της με την επόμενη, είναι ένα μέρος που κολυμπάει μέσα σε ένα σύνολο, χωρίς πλαίσια και όρους. Όλα κινούνται ονειρικά, από το Βαν Γκονγκ που ψάχνει να καταδυθεί στο μεσημεριανό φως των σταροχώραφων, έως τον πιτσιρικά που κλαίει για την καταστροφή του ροδακινόκηπου, τους νεκρούς στρατιώτες που θέλουν να ξαναπολεμήσουν για την πατρίδα, και τον εφιάλτη μιας πυρηνικής καταστροφής (εδώ ξυπνούν οι μνήμες της Χιροσίμας και του Ναγκασάκι). Τα "Όνειρα" είναι μια ταινία ενός αληθινά μοναδικού κινηματογραφιστή που μας προτρέπει να ονειρευόμαστε με τον πιο αληθινό τρόπο.
Οι κριτικοί της εποχής δεν ενθουσιάστηκαν, οι συμπατριώτες του δεν κατάλαβαν (ή δεν θέλησαν να καταλάβουν...) τι τους έλεγε στην προτελευταία του δημιουργία: υμνούσε την ανθρώπινη απλότητα, την ομορφιά και δύναμη της φύσης, τον πολιτισμό της παράδοσης, την τέχνη, την αθωότητα της παιδικής ματιάς του χθες, αλλά έστελνε και σήματα κινδύνου για την αγριότητα του αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου